Ticaret Şartları

Alıcı ve Satıcının Sorumlulukları

1. Satıcının Sorumlulukları:

• Malların sevkiyatı için hazırlığını ve paketlemesini yapın
• Malların çıkış ülkesinde gümrük işlemlerini tamamlayın
• Malların varış limanına taşınması için nakliyeyi ayarlayın ve ücretini ödeyin
• Varış limanına kadar taşıma sırasında malları kapsayacak asgari sigortayı satın alın

2. Alıcının Sorumlulukları:

• Malları varış limanında gemiden indirin.
• İthalat vergileri, vergiler ve mallar varış limanına ulaştıktan sonraki ek masrafları karşılayın.
• Varış limanından nihai varış noktasına kadar gümrük işlemlerini ve kara taşımacılığını yönetin.

Sigorta Kapsamı

CIF koşulları altında, satıcı sevkiyat için sigorta almakla yükümlüdür, ancak yalnızca asgari düzeyde bir kapsam gereklidir. Bu, satıcının sigortasının tüm olası kayıpları karşılamayabileceği anlamına gelir ve alıcılar genellikle malları tam olarak korumak için ek sigorta satın almayı tercih eder. Sigorta poliçesi genellikle malların değerinin %110'una kadar olan kısmı kapsar.

Maliyet Etkileri

CIF koşulları, taşıma ve sigorta için ön ödeme sorumluluğunu azaltmak isteyen alıcılar için avantajlıdır. Nakliye ve sigorta maliyetleri, alıcının satıcıya ödediği fiyata dahil edilmiştir. Ancak, satıcının üstlendiği ek masraflar nedeniyle CIF, FOB'ye göre biraz daha pahalı olabilir. Alıcılar, CIF maliyet yapısının ihtiyaçlarına ve bütçelerine uygun olup olmadığını dikkatlice değerlendirmelidir.

Örnek Senaryo

Bir alıcıyı Almanya'dan, Japonya'dan CIF şartlarıyla elektronik bileşenleri satın alırken düşünün. Bu durumda:

• Japon tedarikçi, malların Hamburg, Almanya'daki limana teslim edilmesi için taşıma, sigorta ve maliyetleri üstlenir
• Tedarikçi, malların taşıma sırasında sigortalı olmasını sağlar, ancak yalnızca asgari sigorta kapsamı sağlamak zorundadır
• Sevkiyat Hamburg limanına ulaştıktan sonra, Alman alıcı, malları indirme, ithalat gümrüğü işlemleri ve ek masraflardan sorumlu olur

Önemli Hususlar

• Riskin Transferi: Satıcı navlun ve sigorta için ödeme yapmasına rağmen, risk, mallar çıkış limanındaki gemiye yüklendiği anda alıcıya geçer.
• Sigorta Limitleri: Satıcı yalnızca asgari sigorta sağlamakla yükümlüdür. Alıcılar, tam kapsam istiyorlarsa ek sigorta satın almayı düşünmelidir.
• Dokümantasyon: Satıcı, alıcıya gümrük işlemleri için Konşimento, sigorta belgesi ve ticari fatura gibi gerekli belgeleri sağlamalıdır.

CIF ve FOB

CIF koşullarında, satıcı, malların varış limanına kadar taşıma ve sigorta gibi daha fazla sorumluluk üstlenir. Oysa FOB (Free on Board) koşullarında, alıcı, mallar çıkış limanındaki gemiye yüklendikten sonra sorumluluğu ve masrafları üstlenir. CIF, taşıma sırasında riski en aza indirmek isteyen alıcılar için genellikle daha avantajlıdır, oysa FOB, taşıma düzenlemeleri ve masraflar üzerinde kontrol sahibi olmak isteyen alıcılar tarafından tercih edilir.

CIF Ne Zaman Kullanılmalı

CIF, aşağıdaki özelliklere sahip alıcılar için idealdir:

• Varış limanına kadar lojistik ve sigorta düzenlemeleriyle ilgilenmek istemeyenler.
• Uluslararası sevkiyat konusunda deneyimsiz olup, satıcının daha fazla sorumluluk almasını isteyenler.
• Taşımanın ilk aşamalarında risk ve idari yükü azaltmayı hedefleyenler.

Alıcı ve Satıcının Sorumlulukları

1. Satıcının Sorumlulukları:

• Malların alınmaya hazır hale getirilmesi ve paketlenmesi
• Malları kararlaştırılan tarihte kararlaştırılan yerde hazır bulundurmak
• Gerekli belgeleri sağlamak (talep edilirse) ancak ihracat vergileri ve formaliteleri alıcının sorumluluğundadır

2. Alıcının Sorumlulukları:

• Satıcının tesislerinden varış noktasına kadar tüm taşıma masraflarını ayarlamak ve karşılamak
• İhracat işlemlerini, ihracat lisansları, vergiler ve belgeler dahil olmak üzere yönetmek
• Varış noktasında ithalat işlemlerini, gerekli tüm vergiler, vergiler ve gümrük formalitelerini düzenlemek
• Mallar satıcının yerinden ayrıldığı andan itibaren tüm riskleri ve sigorta kapsamını üstlenmek

Maliyet Etkileri

EXW koşulları, satıcıya minimal finansal ve lojistik sorumluluk yükler, bu da onu satıcı için en ucuz Incoterms'lerden biri yapar. Ancak, alıcı için EXW maliyetli ve karmaşık olabilir çünkü taşıma, ihracat ve ithalat işlemleri ile sigorta maliyetlerinin tamamını üstlenir. EXW koşulları, genellikle güçlü lojistik yetenekleri ve uluslararası ticaret deneyimi olan alıcılar için daha uygundur.

Örnek Senaryo

ABD merkezli bir alıcının, İtalya'daki bir üreticiden EXW koşullarıyla tarım makineleri satın aldığını düşünelim. İşlem şu şekilde ilerler:

• İtalyan üretici, makineleri fabrikasında alıcıya teslim almak üzere hazır hale getirir
• ABD'li alıcı, makineleri almak için bir taşıma firması ayarlayarak ihracat işlemlerini, limana taşıma ve gerekli tüm belgeleri sağlar
• Alıcı ayrıca deniz taşımacılığı, sigorta, ithalat gümrük işlemleri ve makinelerin ABD’deki nihai yerine taşınması için tüm düzenlemeleri yapar
• Bu durumda, alıcı lojistik süreçler üzerinde tam kontrole sahip olurken tüm maliyetleri ve riskleri de üstlenmiş olur

Önemli Hususlar

• Minimum Satıcı Sorumluluğu: EXW, satıcıya neredeyse hiç sorumluluk yüklemez; satıcı yalnızca malları kendi tesislerinde alıcıya teslim almak üzere hazır hale getirmekle yükümlüdür.
• Tam Alıcı Sorumluluğu: Alıcı, taşıma, ihracat, ithalat ve nihai varış noktasına teslimatla ilgili tüm riskleri, maliyetleri ve sorumlulukları üstlenir.
• Dokümantasyon: Satıcı genellikle ticari fatura ve paketleme bilgilerini sağlar, ancak ihracat gümrük işlemlerine yardımcı olma zorunluluğu yoktur. Alıcılar, ihracat ve ithalat işlemleri için gümrük komisyoncusu veya taşıma firmasıyla yakın işbirliği yapmaları gerekebilir.

EXW ve DDP

EXW ile karşılaştırıldığında, DDP (Vergileri Ödenmiş Teslim) koşulunda, satıcı tüm masrafları ve lojistik düzenlemeleri, alıcının belirttiği yere kadar üstlenir. EXW ise neredeyse tüm sorumluluğu alıcıya yüklerken, DDP neredeyse tüm sorumluluğu satıcıya yükler.

EXW Ne Zaman Kullanılmalı

EXW, aşağıdaki özelliklere sahip alıcılar için en uygundur:

• Taşıma, sigorta ve gümrük işlemlerini bağımsız bir şekilde yönetme uzmanlığı ve kaynaklarına sahip olanlar.
• Satıcının tesisinden nihai varış noktasına kadar lojistik zinciri ve maliyetler üzerinde tam kontrol sahibi olmayı tercih edenler.
• İhracat ve ithalat işlemlerini, belgeler, vergiler ve diğer lojistik işlemler dahil olmak üzere yönetme konusunda deneyimi olanlar.

Alıcı ve Satıcının Sorumlulukları

1. Satıcının Sorumlulukları:

• Malları sevkiyat için hazırlayın ve paketleyin
• Tüm taşıma işlemlerini, ihracat ve ithalat lojistiği dahil yönetin
• Taşıma, sigorta, ihracat ve ithalat vergileri, gerekli tüm ücretler ve vergiler dahil tüm masrafları karşılayın
• Tüm ihracat ve ithalat gümrük işlemlerini tamamlayın ve gerekli belgeleri sağlayın
• Malların alıcının belirttiği yere ulaşmasını sağlayın

2. Alıcının Sorumlulukları:

• Açık bir varış adresi sağlayın ve malları almak için hazır olun
• Mallar geldiğinde, malların indirilmesinden sorumlu olun
• Diğer tüm sorumluluklar satıcıya aittir

Maliyet Etkisi

DDP koşulları, satıcıya en büyük finansal ve lojistik sorumluluğu yükler, bu da onu satıcı için en pahalı Incoterm yapar. Alıcı için DDP, malları varış noktasında almak için kolaylık sağlar. Bu sayede, ithalat işlemleri veya ek masrafları yönetme zorunluluğu olmadan teslim alabilirler.

Örnek Senaryo

Birleşik Krallık merkezli bir alıcı, ABD'li bir üreticiden DDP koşullarıyla endüstriyel makineler sipariş eder. Süreç şu şekilde işler:

• ABD'li üretici, tesisinden Birleşik Krallık'a taşıma düzenlemelerini yapar, navlun, sigorta ve diğer lojistik masrafları karşılar
• Üretici, hem ABD'deki ihracat gümrük işlemlerini hem de Birleşik Krallık'taki ithalat gümrük işlemlerini yönetir, tüm ilgili vergiler ve harçları öder
• Makineler doğrudan alıcının Birleşik Krallık'taki belirttiği adrese teslim edilir ve alıcı yalnızca malları indirmekle sorumludur
• Bu düzenleme, alıcının gümrük işlemleriyle ilgilenmesini veya ek masrafları karşılamasını gerektirmez.

Önemli Hususlar

• Satıcı Tüm Sorumluluğu Üstlenir: Satıcı, DDP koşullarında tüm taşıma, vergi ve gümrük işlemleri dahil olmak üzere tüm masrafları üstlenir ve malları alıcının belirttiği varış noktasına teslim eder.
• Yüksek Satıcı Maliyetleri: DDP, satıcı için önemli ölçüde daha pahalı olabilir, özellikle varış ülkesinde yüksek ithalat vergileri varsa.
• Risk Transferi: Satıcı, mallar varış noktasına ulaşana kadar sorumludur; ancak, risk mallar indirilmek üzere hazır hale geldiğinde alıcıya geçebilir. Alıcı, ağır veya indirilmesi karmaşık mallar için uygun indirme imkanlarını sağlamalıdır.

DDP ve EXW

DDP ve EXW (İşyerinden Teslim), sorumluluk açısından zıt terimlerdir. EXW'de satıcının sorumluluğu minimumken, DDP'de satıcı tüm süreci ve maliyetleri üstlenir.

DDP Ne Zaman Kullanılmalı

DDP, aşağıdaki özelliklere sahip alıcılar için idealdir:

• Taşıma, gümrük ve ithalat işlemlerine minimal düzeyde dahil olmayı tercih edenler.
• Gümrük işlemlerini yönetme uzmanlığı veya kaynağı olmayanlar.
• Maliyet yerine kolaylığı ön planda tutanlar, çünkü DDP daha pahalı olabilir ancak sorunsuz bir teslimat süreci sağlar.

DDP, aşağıdaki özelliklere sahip satıcılar için uygundur:

• Uluslararası lojistiği ve gümrük işlemlerini yönetme deneyimine sahip olanlar.
• Alıcının ülkesindeki tüm masrafları karşılamaya ve gümrük süreçlerini yönetmeye hazırlıklı olanlar.
• Karmaşık mallar için alıcıya sorunsuz bir deneyim sunmak isteyenler.

Alıcı ve Satıcının Sorumlulukları

Incoterms kapsamındaki sorumluluklar, seçilen terime bağlı olarak değişir. İşte yaygın olarak kullanılan Incoterms kapsamında alıcı ve satıcı sorumluluklarına örnekler:

1. EXW (İşyerinden Teslim)

• Satıcının Sorumlulukları: Satıcı, malları hazırlar ve kendi tesislerinde hazır bulundurur. Taşıma veya gümrük işlemleri için başka bir yükümlülüğü yoktur.
• Alıcının Sorumlulukları: Alıcı, malları satıcının tesisinden alır, ihracat ve ithalat işlemlerini yapar ve satıcının tesislerinden nihai varış noktasına kadar tüm maliyetleri ve riskleri karşılar.

2. FOB (Gemide Masrafsız Teslim)

• Satıcının Sorumlulukları: Satıcı, malları alıcının belirttiği gemiye teslim eder ve ihracat için gümrükler.
• Alıcının Sorumlulukları: Alıcı, mallar gemiye yüklendikten sonra taşıma, sigorta ve diğer ek masrafları karşılar.

3. CIF (Mal Bedeli, Sigorta ve Navlun)

• Satıcının Sorumlulukları: Satıcı, varış limanına kadar taşıma ve sigorta masraflarını öder.
• Alıcının Sorumlulukları: Alıcı, mallar gemiye yüklendikten sonra riski üstlenir ve varış limanında boşaltma, ithalat vergileri ve nihai yere taşıma işlemlerinden sorumlu olur.

4. DDP (Vergileri Ödenmiş Teslim)

• Satıcının Sorumlulukları: Satıcı, ithalat gümrük işlemleri ve alıcının belirttiği yere kadar olan tüm masrafları ve lojistiği karşılar.
• Alıcının Sorumlulukları: Alıcı, yalnızca malların belirtilen yerde indirilmesinden sorumludur. Diğer tüm sorumluluklar satıcıya aittir.

Maliyet Etkileri

Incoterms, seçilen terime göre farklı maliyet etkilerine sahiptir:

• Satıcıya Ait Maliyetler: DDP (Vergileri Ödenmiş Teslim) gibi terimler, satıcı için en pahalı seçeneklerdir, çünkü bu terimler tüm masrafları alıcının belirttiği yere kadar kapsar.
• Alıcıya Ait Maliyetler: EXW (İşyerinden Teslim) gibi terimler, tüm maliyet ve sorumlulukları alıcıya yükler.

Incoterm seçimi, her iki tarafın maliyetlerini doğrudan etkiler, bu nedenle doğru terimi seçmek masrafları ve lojistiği optimize edebilir.

Örnek Senaryo

Diyelim ki Kanada'daki bir alıcı, Hindistan'daki bir tedarikçiden CFR (Mal ve Navlun) şartlarıyla tekstil malzemeleri sipariş ediyor. Bu durumda:

• Hintli tedarikçi, Kanada'daki Vancouver limanına taşımayı düzenler ve ödeme yapar.
• Risk, mallar Hindistan'daki gemiye yüklendiğinde Kanadalı alıcıya geçer.
• Kanadalı alıcı, boşaltma, ithalat gümrüğü ve Kanada içindeki taşıma işlemlerini yönetir.

Bu düzenleme, alıcıya, malları varış limanına taşımak için kolaylık sağlarken son aşamaları yönetme ve ödeme sorumluluğunu da yükler.

Önemli Hususlar

• Risk Transfer Noktası: Incoterms, riskin ne zaman satıcıdan alıcıya geçtiğini belirleyerek her iki tarafın da her aşamada kimin sorumlu olduğunu anlamasına yardımcı olur.
• Maliyet Sorumluluğu: Incoterms, taşıma, harç, sigorta ve gümrük masraflarını kimin ödeyeceğini tanımlar; bu da karışıklığı önler ve net maliyet dağılımı sağlar.
• Gümrük ve Uyum: Bazı Incoterms, ihracat ve ithalat işlemlerini hangi tarafın gerçekleştireceğini belirtir. Örneğin, DDP'de satıcı tüm gümrük gerekliliklerini yönetirken EXW'de bu sorumluluk alıcıya aittir.

Incoterms Ne Zaman Kullanılır

Incoterms, malların satışı ve taşınmasını içeren herhangi bir uluslararası ticaret anlaşmasında kullanılmalıdır. Özellikle aşağıdakiler için faydalıdır:

• Her bir tarafın yükümlülüklerini ve sorumluluklarını açıklayın.
• Net maliyet ve risk tahsisleri sağlayın.
• Dünya çapında tanınan standart terimleri tanımlayarak anlaşmazlık olasılığını en aza indirin.

Uygulamada, Incoterms'in ticaret sözleşmesinde konumla birlikte belirtilmesi gerekiyor (örneğin, FOB Mumbai Limanı), böylece her iki taraf da yükümlülüklerinin bilincinde oluyor.

Proforma Faturanın Amacı

Proforma faturanın temel amacı, alıcıyı bir işlemin tahmini maliyetleri ve koşulları hakkında bilgilendirerek, devam etmeden önce bu ayrıntıları gözden geçirmesine ve üzerinde anlaşmasına olanak sağlamaktır. Uluslararası ticarette, finansmanın sağlanması, gümrük işlemlerinin düzenlenmesi veya izinlerin alınması gibi ithalat prosedürleri konusunda alıcıya yardımcı olmak özellikle yararlıdır.

Proforma Faturanın Temel İçeriği

Bir proforma fatura genellikle şunları içerir:

• Satıcı Bilgileri: İsim, adres, iletişim bilgileri ve vergi bilgileri
• Alıcı Bilgileri: İsim, adres ve iletişim bilgileri
• Fatura Tarihi: Proforma faturanın düzenlendiği tarih
• Proforma Fatura Numarası: Takip için benzersiz bir tanımlayıcı
• Mal veya Hizmetlerin Açıklaması: Sağlanan ürün veya hizmetlere ilişkin ayrıntılı bilgi
• Miktar: Her bir ürün veya hizmetin miktarı
• Birim Fiyatı: Her ürün veya hizmetin birim fiyatı
• Toplam Fiyat: Geçerli vergiler, nakliye ve taşıma ücretleri dahil olmak üzere ürün veya hizmetlerin toplam maliyeti
• Para Birimi: İşlemin yapıldığı para birimi
• Satış Koşulları: Kullanılan Incoterms, ödeme koşulları ve teslimat koşulları hakkında bilgi
• Tahmini Gönderim Tarihi: Beklenen gönderim tarihi
• Geçerlilik Süresi: Fiyat ve koşulların geçerli kaldığı süre

Alıcı ve Satıcının Sorumlulukları

1. Satıcının Sorumlulukları:

• Doğru ve detaylı bilgilerle proforma faturayı hazırlayıp düzenlemek
• Satış koşullarını, ödeme şartlarını ve teslimat sürelerini açıkça belirtmek
• Alıcının maliyetleri ve şartları anlamasına yardımcı olacak ek belgeleri veya açıklamaları sağlamak

2. Alıcının Sorumlulukları:

• Proforma faturayı dikkatlice inceleyip tüm ayrıntıların doğru olduğundan emin olmak
• Faturada belirtilen fiyatları, şartları ve koşulları kabul ettiğini onaylamak
• Bütçeleme, finansman sağlama veya ithalat izinlerini güvence altına almak için proforma faturayı kullanmak
• Proforma fatura onaylandıktan sonra ödemeyi kararlaştırılan şartlara göre düzenlemek

Maliyet Etkileri

Proforma fatura, alıcıya maliyetlerin ayrıntılı bir dökümünü sağlayarak bütçeleme ve planlamaya yardımcı olur. Nihai veya yasal olarak bağlayıcı bir fatura olmasa da, her iki tarafın da maliyetler üzerinde anlaşmasına yardımcı olur. Alıcı, proforma faturayı kabul ettikten sonra satıcı siparişi yerine getirmeye devam edebilir ve alıcı ödemeleri ayarlayabilir.

Örnek Senaryo

Japonya'daki bir alıcının ABD'deki bir tedarikçiden elektronik bileşenler satın almak istediğini varsayalım. ABD'li tedarikçi, Japon alıcıya bir proforma fatura düzenler. Fatura şunları içerir:

• Elektronik bileşenlerin türleri ve miktarları
• Birim ve toplam fiyatlar
• Tahmini nakliye maliyetleri ve sigorta
• Ödeme koşulları (örneğin, %50 peşin, %50 sevkiyatta)
• Incoterms (örneğin CIF Tokyo Limanı)
• Beklenen sevkiyat tarihi

Japon alıcı, bu proforma faturayı finansman sağlamak için bankasına sunar ve onayladıktan sonra siparişi kesinleştirir. Son ticari fatura, proforma fatura ile uyumlu olacaktır, ancak geçerli durumlarda gerçek nakliye maliyetleri için ayarlamalar yapılabilir.

Önemli Hususlar

• Bağlayıcı Olmayan Belge: Proforma fatura yasal olarak bağlayıcı değildir ve anında ödeme talep etmez. Bu bir tahmin ve satış teklifidir.
• İthalat Gereksinimlerine Yardımcı Olur: Alıcılar genellikle gümrük işlemlerine hazırlanmak, finansman sağlamak ve gerekli ithalat izinlerini almak için proforma faturaları kullanır.
• Nihai Faturanın Esasları: Nihai ticari fatura, genellikle proforma faturada mutabakata varılan koşulları yansıtır, ancak küçük ayarlamalar olabilir.

Proforma Fatura Ne Zaman Kullanılır

Proforma fatura, aşağıdaki durumlarda kullanılır:

• Alıcı, satın almayı tamamlamadan önce bir maliyet tahminine ihtiyaç duyar.
• İthalat düzenlemeleri, izin veya finansman almak için fatura gerektirir.
• Alıcının, harçlar, vergiler ve diğer ücretler dahil olmak üzere toplam maliyetleri anlaması gerekir.
• Her iki taraf, resmi bir satış başlatılmadan önce şartlar ve koşulları onaylamak ister.

Ticari Faturanın Amacı

Ticari fatura birden fazla amaca hizmet eder:

• Satış Kanıtı: Mülkiyetin satıcıdan alıcıya geçtiğini gösteren bağlayıcı bir belgedir.
• Gümrük İşlemleri: Gümrük yetkilileri, malların değerini değerlendirmek ve geçerli harç ve vergileri belirlemek için ticari faturayı kullanır.
• Ödeme Belgeleri: Ticari fatura, ödeme koşullarını belirtir ve alıcıdan gelen son ödeme talebi görevi görür.

Ticari Faturanın Temel İçeriği

Ticari bir fatura genellikle aşağıdaki bilgileri içerir:

• Satıcı Bilgileri: Satıcının adı, adresi ve iletişim bilgileri.
• Alıcı Bilgileri: Alıcının adı, adresi ve iletişim bilgileri.
• Fatura Numarası: Faturayı takip etmek için benzersiz bir tanımlayıcı.
• Fatura Tarihi: Faturanın düzenlendiği tarih.
• Ürün Tanımı: Ürünlerin model numaraları, teknik özellikleri ve menşe dahil olmak üzere ayrıntılı açıklaması.
• Miktar: Her öğe için birim sayısı.
• Birim ve Toplam Fiyat: Birim başına fiyat ve her bir öğenin toplam fiyatı.
• Toplam Fatura Tutarı: Geçerli vergiler ve harçlar dahil olmak üzere malların toplam değeri.
• Para Birimi: İşlemin gerçekleştirildiği para birimi.
• Satış Koşulları (Incoterms): Alıcı ve satıcının sorumluluklarını belirtmek için kullanılan Incoterm (örneğin, FOB, CIF).
• Ödeme Koşulları: Ödemenin ne zaman ve nasıl yapılacağını belirtir (örneğin, net 30 gün, nakit peşin).
• Gönderim Bilgileri: Gönderim yöntemi, varış limanı ve tahmini varış tarihi ile ilgili ayrıntılar.
• Menşei Ülke: Malların üretildiği ülkeyi belirtir.

Alıcı ve Satıcının Sorumlulukları

1. Satıcının Sorumlulukları:

• Doğru bilgilerle ticari faturayı hazırlayıp düzenlemek.
• Gümrük işlemlerini kolaylaştırmak için gerekli tüm bilgilerin dahil edildiğinden emin olmak.
• Ticari faturayı alıcıya ve gümrük veya nakliye komisyoncusu gibi ilgili taraflara göndermek.
• Alıcının ülke düzenlemelerine göre her türlü ek belge gerekliliğine uyum sağlamak.

2. Alıcının Sorumlulukları:

• Ticari faturanın doğruluğunu inceleyip, üzerinde anlaşılan şartlara uygun olduğundan emin olmak.
• Ülkelerindeki ithalat gümrük işlemlerini kolaylaştırmak için ticari faturayı kullanmak.
• Faturada belirtilen şartlara göre ödemeyi düzenlemek.
• Muhasebe ve vergi amaçları için ticari faturanın kaydını tutmak.

Maliyet Etkileri

Ticari fatura, mallar için nihai mutabakata varılan fiyatı ve kullanılan Incoterm'e bağlı olarak varsa ek masrafları (örneğin sigorta, navlun) yansıtır. Gümrük yetkililerinin ithalat vergilerini değerlendirirken güvendiği belgedir; dolayısıyla gecikmeleri ve beklenmedik maliyetleri önlemek için doğru ve eksiksiz bir ticari fatura şarttır. Alıcılar, anlaşmazlıkları önlemek için faturadaki tüm masrafları anladıklarından emin olmalıdır.

Örnek Senaryo

Kanadalı bir alıcının Hindistan'daki bir tedarikçiden kıyafet satın aldığını düşünelim. Tedarikçi gönderi için ticari bir fatura düzenler. Fatura şunları içerir:

• Her kıyafet öğesinin boyutları, malzemeleri ve miktarları gibi ayrıntılı açıklamaları.
• Her ürün türü için birim fiyat ve toplam fiyat.
• USD cinsinden toplam fatura tutarı.
• Incoterms (örneğin, FOB Mumbai Limanı) alıcının navlun ve sigortadan sorumlu olduğunu belirtir.
• Ödeme koşulları, faturanın düzenlenmesinden sonraki 30 gün içinde ödeme yapılması gerektiğini belirtir.

Kanadalı alıcı, bu ticari faturayı Kanada'daki gümrük işlemleri için kullanır ve burada geçerli harç ve vergilerin değerlendirilmesi amacıyla incelenir. Alıcı daha sonra faturada belirtilen şartlara göre ödemeyi düzenler.

Önemli Hususlar

• Kesinlik: Ticari faturanın doğru olması ve satın alma sözleşmesinde kararlaştırılan hüküm ve koşullara uygun olması gerekir. Herhangi bir tutarsızlık, gümrükte gecikmelere veya ödemede sorunlara neden olabilir.
• Yasal Bağlayıcı Belge: Proforma faturanın aksine ticari fatura yasal olarak bağlayıcıdır ve malların nihai satışını yansıtır.
• Gümrükleme için gerekli: Ticari fatura, gümrük idarelerinin harç ve vergileri hesaplaması için esastır. Eksik veya yanlış bir fatura, tahsilat gecikmelerine ve ek ücretlere yol açabilir.
• Ödeme Esası: Alıcı, üzerinde anlaşılan şartlara göre ödeme yapmak için nihai temel olarak ticari faturayı kullanır.

Ticari Fatura Ne Zaman Kullanılır

Malların ihraç veya ithal edildiği tüm uluslararası işlemlerde ticari fatura gereklidir. Şu amaçlarla kullanılmalıdır:

• Satış işleminin resmi ve nihai kaydını sağlamak.
• Gümrük yetkililerinin ithalat vergilerini ve vergilerini hesaplamasını sağlamak.
• Alıcı ve satıcı arasındaki ödeme koşullarını resmileştirmek.
• Mülkiyetin satıcıdan alıcıya devredilmesini onaylamak.

Açık Hesabın Amacı

Açık hesabın amacı, ön ödeme yapması gerekmeyen alıcıya fayda sağlayacak esnek ödeme koşulları sunarak ticareti kolaylaştırmaktır. Açık hesap düzenlemeleri, alıcıların nakit akışlarını daha etkili bir şekilde yönetmelerine olanak sağladığından, genellikle iş ilişkilerini güçlendirmek ve rekabet avantajı elde etmek için kullanılır. Ancak, alıcının mallar teslim edildikten sonra ödeme yapma kabiliyetine ve istekliliğine bağlı olan satıcı için de daha yüksek bir risk taşırlar.

Açık Hesap İşleminin Temel Özellikleri

• Uzatılmış Ödeme Süresi: Alıcının, malları aldıktan sonra ödeme yapmak için belirlenmiş bir kredi süresi (örneğin 30, 60 veya 90 gün) vardır.
• Daha Yüksek Satıcı Riski: Mallar ödeme hemen alınmadan gönderildiğinden satıcı ödeme yapmama riskini üstlenir.
• Gelişmiş Alıcı Esnekliği: Alıcı, ödeme vadesinden önce malları alabilir, kullanabilir veya satabilir; bu da nakit akışına yardımcı olur.

Alıcı ve Satıcının Sorumlulukları

Satıcının Sorumlulukları:

• Malları kararlaştırılan şartlara uygun olarak gönderin ve gerekli nakliye ve gümrük belgelerini sağlayın.
• Son ödeme tarihini ve geç ödemeler için geçerli faizleri belirten ödeme koşullarını içeren bir fatura düzenleyin.
• Ödemeyle ilgili gecikmelerde alıcıyla iletişime geçin.
• Ödememe riskini azaltmak için ihracat kredi sigortası yaptırmayı düşünebilir.

Alıcının Sorumlulukları:

• Malları varışta kabul edip, üzerinde anlaşılan spesifikasyonlara uygun olduklarından emin olun.
• Ödemeyi, faturada belirtilen kredi süresi içerisinde yapın.
• Mallarla ilgili sorun veya ödeme gecikmesi durumunda satıcıyı derhal bilgilendirin.
• Nakit akışını etkin şekilde yöneterek ödeme sürecini zamanında gerçekleştirin.

Maliyet Etkileri

Açık hesap ödeme yönteminin her iki taraf için de belirli mali sonuçları vardır:

• Satıcı için: Açık hesap, satıcının ödeme yapmama riskini artırır ve nakit akışını etkileyebilir. Satıcılar bu riski, maliyete katkıda bulunabilecek ihracat kredi sigortasıyla dengelemeyi tercih edebilir. Satıcılar, fon almadaki olası gecikmeleri yönetmelidir.
• Alıcı için: Açık hesap koşulları, alıcının ödeme vadesi gelmeden önce malları kullanması veya yeniden satması için zaman tanır, nakit akışını ve likiditeyi artırır. Ancak, geç ödemeler ek masraflara yol açabilir veya kredibiliteyi etkileyebilir.

Örnek Senaryo

İtalya'daki bir giyim üreticisinin, Fransa'daki bir perakendeciye 60 günlük kredi süresine sahip açık hesap koşulları altında giysi ihraç ettiğini varsayalım. İşlem şu şekilde ilerler:

• İtalyan üretici, giysileri Fransız perakendeciye gönderir ve 60 günlük ödeme vadeli bir fatura sağlar.
• Fransız perakendeci, mağazalarda satışa başlar.
• Perakendeci 60 gün içinde faturanın tamamını ödemelidir.
• Ödeme yapılmazsa, perakendeci gecikme ücretlerine maruz kalabilir veya kredi ilişkisi zarar görebilir.

Bu durumda, İtalyan üretici perakendeciye kredi vererek bir düzeyde mali risk üstlenir, ancak uygun ödeme koşulları uzun vadeli bir ortaklığı teşvik edebilir.

Önemli Hususlar

• Kredibilite: Satıcı, açık hesap koşullarını kabul etmeden önce alıcının kredibilitesini değerlendirmelidir.
• Kredi Sigortası: Satıcılar, ödeme yapılmaması riskine karşı ihracat kredi sigortasını değerlendirebilirler.
• Ödeme Koşulları Açıklığı: Satıcı, yanlış anlaşılmaları önlemek için ödeme koşullarını açıkça belirtmelidir.
• Tahsilat Süreci: Ödeme alınmadığında takip süreci belirlenmeli, gerekirse tahsilat başlatılmalıdır.

Açık Hesap Ne Zaman Kullanılır

Açık hesap, aşağıdaki işlemler için uygundur:

• Alıcı ve satıcı arasında yerleşik ve güvene dayalı bir ilişki var.
• Alıcının iyi bir kredi geçmişi ve güvenilir ödeme geçmişi vardır.
• Satıcı, rekabetçi kalmak için alıcıya uygun ödeme koşulları sunmak ister.
• Satıcı riski üstlenmeye veya sigorta sağlamaya hazırdır.

Yeniden İhracatın Amacı

Yeniden ihracatın temel amacı, aracı ülkeleri lojistik veya ekonomik avantajlar için kullanarak uluslararası ticareti kolaylaştırmaktır. Yeniden ihracat, şirketlerin yüksek ithalat vergilerini atlamalarına, serbest ticaret bölgelerinden faydalanmalarına veya son pazarlara coğrafi yakınlık avantajlarından yararlanmalarına yardımcı olabilir. Yeniden ihracat, malların nihai varış noktasına gönderilmeden önce ticari fuarlar, sergiler veya işlemler için geçici olarak ithal edilmesi durumunda da gerçekleşebilir.

Yeniden İhracatın Temel Nedenleri

• Lojistik ve Dağıtım: Şirketler, gönderileri tek bir yerde birleştirip çeşitli pazarlara dağıtmak için yeniden ihracatı kullanır, böylece nakliye maliyetlerini düşürür.
• Vergi ve Harç Avantajları: Birçok ülke, malların gümrüklü antrepolarda veya serbest ticaret bölgelerinde ithalat vergisi ödemeden depolanmasına izin vererek, ek maliyete katlanmadan yeniden ihracata olanak tanır.
• Ticaret Anlaşmaları: Uygun ticaret anlaşmalarına sahip ülkeler üzerinden yeniden ihracat, tarifeleri azaltabilir ve gümrük işlemlerini basitleştirebilir.
• Pazar Erişimi: Yeniden ihracat, şirketlerin stratejik konumlardan yararlanarak yeni veya kısıtlı pazarlara ulaşmasını sağlar.

Yeniden İhracat Süreci

Yeniden ihracat işlemi genellikle aşağıdaki adımları içerir:

• İthalat: Mallar aracı ülkeye ithal edilir ve gümrüklü antrepo veya serbest ticaret bölgesinde depolanır. Malın aracı ülkede satışı amaçlanmadığından ithalat vergisi ödenmez.
• Belgeler: Malların yeniden ihracat amacıyla ithal edildiğini belirten ithalat ve ihracat belgeleri hazırlanır. Bu belgeler genellikle ithalat beyannamesi, ihracat lisansı (gerekliyse) ve yeniden ihracat sertifikasını içerir.
• Gümrük İşlemleri: Gümrük yetkilileri yeniden ihracatı denetler ve onaylar. Aracı ülkenin gümrük mevzuatına uyulmalıdır, ancak ithalat vergisi uygulanmaz.
• İhracat: Mallar nihai varış noktasına gönderilir. Geçerli ihracat belgeleri ve lisansları ibraz edilir ve mallar aracı ülkeden ayrılır.

Alıcı ve Satıcının Sorumlulukları

Satıcının Sorumlulukları:

• Malların aracı ülkeye ilk sevkiyatını düzenleyin.
• Ticari fatura, konşimento ve gerekli yeniden ihracat izinleri gibi gerekli tüm belgeleri sağlayın.
• Gerektiğinde malların depolanması için gümrüklü antrepo veya serbest ticaret bölgesi ile koordinasyon sağlayın.
• Malların alıcıyla mutabakata varılan şartlara göre yeniden ihraç edilmesini sağlayın.

Alıcının Sorumlulukları:

• Malların nihai varış ülkesinde teslim alınmasını ayarlayın.
• Nihai varış noktasında gümrükleme, vergiler ve diğer ithalat gerekliliklerini yerine getirin.
• Nihai varış ülkesine ithalat için gereken ek belgeleri sağlayın.
• Alıcının da yeniden ihracat sürecine dahil olması durumunda gümrük ve gümrüklü antrepo veya serbest ticaret bölgesi ile koordinasyon sağlaması gerekebilir.

Maliyet Etkileri

Yeniden ihracat sürecinin belirli maliyet unsurları vardır:

• Satıcı için: Satıcı, nakliye, gümrüklü tesislerde depolama ve ilgili taşıma ücretleriyle ilgili maliyetlere katlanabilir. Ancak, serbest ticaret bölgesinden veya gümrüklü depodan yeniden ihracat yapmak aracı ülkede ithalat vergilerinden kaçınmaya yardımcı olabilir.
• Alıcı için: Alıcı, nihai varış ülkesinde ithalat vergileri ve harçlardan sorumlu olabilir. Uygun ticaret anlaşmalarına sahip ülkelerden yapılan yeniden ihracat, genel maliyetleri azaltmak için tarifelerde indirim veya gümrük muafiyetleri sağlayabilir.

Örnek Senaryo

Japonya'daki bir şirketin Singapur'daki bir distribütöre elektronik bileşenler sattığını düşünün. Distribütör, bileşenleri Singapur'daki gümrüklü bir depoda saklıyor. Daha sonra Hindistan'daki bir alıcı, bu bileşenleri Singapur distribütöründen satın alıyor ve distribütör bileşenleri Hindistan'a yeniden ihraç ediyor.

Bu durumda:

• Singapur'daki distribütör, yeniden ihracat amacıyla ithalat vergilerini ödemeden malları ithal eder.
• Distribütör, malları Hindistan'a gönderirken Singapur gümrüğüne yeniden ihracat belgelerini sunar.
• Hindistan'daki alıcı, varışta ithalat vergileri ve diğer harçlardan sorumludur.

Bu senaryo, şirketlerin malları uygun gümrük düzenlemelerine sahip ülkeler arasında stratejik olarak taşımak için yeniden ihracatı nasıl kullanabileceğini gösterir.

Temel Hususlar

• Gümrük Uyumluluğu: Yeniden ihracat, hem aracı hem de nihai varış ülkesindeki gümrük mevzuatına sıkı sıkıya bağlı kalmayı gerektirir. Cezaları veya gecikmeleri önlemek için doğru belgelendirme ve yeniden ihracat prosedürlerine uyum önemlidir.
• Serbest Ticaret Bölgeleri ve Gümrüklü Depolar: Gümrüklü antrepo veya serbest ticaret bölgelerinin kullanılması, malların yeniden ihraç edilene kadar gümrüksüz olarak depolanmasına olanak tanır, böylece satıcının veya aracı tarafın mali yükünü azaltır.
• Ticaret Anlaşmaları: Uygun ticaret anlaşmalarına sahip bir aracı ülkeden ihracat yapmak, gümrük vergileri ve tarifeleri azaltarak malların hedef pazarda daha rekabetçi olmasını sağlar.
• Değişiklik Yapılmaması: Çoğu durumda, gümrük vergisi ödemeden yeniden ihracata hak kazanmak için malların aracı ülkede değişiklik görmemiş veya minimum düzeyde işlenmiş olması gerekir. Eğer mallar önemli bir dönüşüm geçirirse, yeniden ihracat olarak nitelendirilmeyip normal ithalat/ihracat vergilerine tabi olabilirler.

Yeniden İhracat Ne Zaman Yapılır?

Yeniden ihracat, aşağıdaki durumlarda en uygun seçenektir:

• Malların nihai varış noktasına ulaşmadan önce bir aracı ülkede geçici olarak depolanması gerektiğinde.
• Satıcı, aracı ülkede serbest ticaret bölgelerini veya gümrüklü antrepoları kullanarak ithalat vergilerinden kaçınmak istediğinde.
• Birden fazla varış noktasını içeren işlemler söz konusu olduğunda ve merkezi bir konumdan yeniden ihracat, lojistik maliyetlerini optimize edip azaltmaya yardımcı olduğunda.
• Alıcı, erişim için bir aracı ülkenin kullanılmasını gerektiren kısıtlı bir pazarda bulunuyorsa.